Anneler ve Kuzular

Öff, diye mırıldandım. Daha ne zaman gelecek bu tren, vallahi beklemekten canım çıktı.

Hafize bacı, elindeki sepeti kanepenin bir kenarına bırakıp beni kucağına oturttu. Sonra, güneş yanığı esmer parmaklarıyla boynumu gıdıklayıp beni güldürmeye çalıştı:

Biraz sabırlı ol sarı kedim, dedi. Neredeyse gelmek üzere, bak, düdüğünü bile öttürdü.