Çek Elini Kalbimden

“Çek elini kalbimden. Sen dokunduğun her yeri viraneye çeviriyorsun. İçimdeki yaramaz kız çocuğu çekip gitti, artık yok. Beni aşkın içine, en derinine sürükledin. Sonra arkana bakmadan kaçıp gittin. Saç diplerimden tırnak uçlarıma kadar acı çektim. Geceler boyu ağladım.

Sen beni kalbimden, düşlerimin tam ortasından astın. Oysa ne kadar yakın gibiydin. İhtiyacım olan tek şey sendin ama yoktun. Ruhum karanlık geceler yaşadı. Bana güneş hiç doğmadı. Yaralarım oldu. Öyle çok derin, öyle çok yerde ki sayamadım. Acının biri inip biri bindi kalbimin kucağına. Resimlerimi her gördüğümde yaralarıma yüzlerce bıçak saplandı.”

Çek Elini Kalbimden; uzun zaman sonra edebiyatımıza yeni bir “femme fatale” ve özgün bir Elif karakteri kazandıran, bize her seferinde aşkı ve nefreti sorgulatan unutulmaz bir roman.