Çöller ve Gölgeler

Gölgen saklasa da yüzünü
Ruhunda yanan ateşi ben
Yalnız ben görürüm.
Çöllere düştümse de
Etmem şikayet
Çilemse çile
Ne mecnunum yoksa
Ne de Leyla
Üzülmem düşmem dile…

Ve düştü havaya
Kor oldu
Toprağa ve suya
Söz oldu
Ve nihayet kaleme
Dilsaz oldu…