Gün Bitti

Bak –gün bitti
Dağın çılgınlığını
Toprağın sarsıntısını
Ve tohumun güneşi arzuladığın gibi
Bekle-yalvarışta kalan dudağımın gölgesini...
/Bu mühür –yani yeryüzü şekli–
İbrahim'in boynunda dolaşan bıçağın teslimiyeti/
Temmuzdan bil göz kapaklarıma düşen özlemi...
Ve ötesi
İbrahim'in sofrasında
bir çift göz –yersiz bir arınma
Ömrümün ortasında yanan köz
ölümüne aşk ve dua–
Ne zaman kendimden geçsem yara gibi açılıyor gün ortası.