İnsan Avı

Devrim'den,
Merhaba.
Gökyüzüne dokunamayacağını bilse de istediğinde, gökyüzünü parmak uçlarına taşımak istediğim kişiye.
Hayatta hiçbir şeyi olmadığı halde, her şeye sahipmiş kadar mutlu olan kişiye.
Gülüşü ay kuşağına, gözyaşı yağmura, düşünceleri ormana benzeyen kişiye.
Patikaları ayaklarımda çıplak rüzgârlarla hissettiren kişiye.
Tüm dünyamı bilmeden değiştiren, kendi dünyası içinde istemeden sıkışmış kişiye.
Anlamını bulamadığım, hatırasız yaşadığım ve tamamen kukla gibi hissettiğim dünya da iplerimi kontrol eden olmasını istediğim kişiye.
Yalanlarımı yıkaması için su ve sabun olan kişiye.