Kır Papatyası

"Kızma..."

Kızın ağzından bu kelime yalvarır bir tonda çıkmıştı. Adam daha fazla dayanamayarak masanın üzerinden elini uzatarak kızın elinin üzerine bıraktı.

"Kızdığım sen değilsin, küçüğüm...

Kendime kızıyorum."

Genç kızın kavisli kaşları şaşkınlıkla kalkmıştı.

"Neden?"

"Bana emanet edilene sahip çıkamadım," dedi adam yüzünde sıkıntılı bir ifadeyle.

"Ben... Ben senin için sadece bir emanet miyim?"