Külünk

Filinta ya da mavzer,
Herkül adımlı bir tüfek
Yürür gider kar altında
Bastığı yer berkiterek
Yeni bir dünyaya doğru,
Kendisi yorgun mu yorgun.

Anılar ardarda çığır boyu
Kara bir konvoyu andırıyor,
Kendisi solgun mu solgun.

Kurtulmak isteyip dünden
Birdenbire silkiniverir
Tenha bir yol ayrımında,
Harar gibi giysisinden
Dökülüveren yalnızca kar.
Putası imgelerin en hası
Ve o denli de habersiz,
Kendisi vurgun mu vurgun.

Dar uzun tahta köprüye
Tam böyle varıldı o gün.