Rüzgarların Önünde

Hayatını yollarda geçirdiği sıralarda bileeksiği gediği hiç düşünmez,anlık ihtiyaçlarına göre yaşardı.Ya şimdi?

Eksikliğe tahammülü kalmamış,bir tek şeyi unutursa bedelikaldıramayacağı derecede ağır olacakbir suç işlemiş gibi davranıyordu.
Gündelik hayat, insanı gündelik olanınhayati önemiyle böyle kemiriyordu işte.Şeklen yaşamak, evet buydu.Başı iki elinin arasında yatağınkenarına oturmuş bir zamanlarolduğu kişinin kendisiolup olmadığını düşünüyordu.