Saklambaç Oynuyorduk Zamanla

Melike, bir yitik kuşak bireyidir. Kendi uzaklığına çekildikçe, uyumsuzluğu da iyice uygunsuzlaşır çevresinde. Ne gözleri kamaşacak denli yaşamın içindedir ne de göremeyecek denli uzağında... Çevresinde sürmekte olan yaşam bir iletişimsizliktir onun için. Çoğu zaman da yalnızca bir gürültü.

O içsel savrulma gelgitleri başlar... Ona umut veren yaşamın izlerini özler... Eski dirimlerini, arkadaşlıklarını, yaşam karşısında o hesapsız duruşlarını, düşleri, aşkları, mücadelelerini özler. Bir gün Zeycan'la karşılaşır. Dağda iki kadın. Biri güncel değersizlikten kaçıyor, öteki ölümden. İki kadın... Hiç dertleşmeden, hiç tanışmadan ortak bir son'un içinde birlikte yürürler...