Samatya

Susarak konuşur karım benim,
gözlerinden anlamlı kelimeler geçer.
Yalnız saatlerimizde bir ben okurum.
Durgun yaz akşamları gibidir tepkileri,
hiçbir şey kıpırdamaz; sessizliğinde
anlam gülleri açar, koklarım uzun uzun,
kendini çeker, öyle uzaktan bakar,
iki yanda elleri.
Hem dünyanın içindesindir, hem
kapıda bekleyen, ele vermez kendini.
Çağıldayan sevgimiz yeraltı akıntıları gibi.