Periya Geli

Rojekî ji rojan şivan pezê xwe alîyê herêma gelî da dibirin. Û di gotin şi xwere: Ji vir pêve ez ê bi qasê çemd rojan ez ê heywanê xwe alî herêma gelîda bibim.

Rojekî berê evarê bu tî bu û çu ser kanîya nava gelî. Şivan çû ser kanîyê nêrt keçikekî delal û xweşik û temenê wî dora pazde salî li dora kanîyê sitran dibêje.

Ser zinarê dora kanîyê de baz dide bi sitran û kêf. Keçik yeka porê wî reş birîyê qelem çavê xweşik û dora metre û şêst û pênc santîm bu.

Keçik li şivan mêzekir kenîya û şivan jî lê mêzekir û ew jî kenîya Di kena herduyan da tîrek eşqê li wan çê bu Wek biruskekî ku li mirov bixe bi wî hewayî şivan û keçika perî evîndarê hev bun.