Tanrı'yı Sabırla Beklemek_{Zakkay'ın Öyküsü Bizimle Devam Ediyor - Felsefi Makaleler}

Her türden dinsel ürünün yer aldığı günümüzün hareketli pazar yerinde, Hristiyan imanına sahip biri olarak bazen kendimi şüphecilere, dinsizlere ya da bilinmezci din eleştirmenlerine daha yakın hissediyorum. Belli başlı ateist görüşler gibi Tanrı'nın dünyada bir şekilde bulunmadığı hissini paylaşıyorum. Ne var ki, bu hissiyatı yorumlama biçimlerini çok aceleci ve sabırsızlığın bir ifadesi olarak değerlendiriyorum. Ben de çoğu zaman Tanrı'nın sessizliğinden ve uzaklarda olduğu duygusundan ötürü bunalıyorum. Dünyanın karmaşık doğasının ve hayatın içindeki pek çok çelişkinin, Tanrı'nın gizliliğini açıklamak için "Tanrı öldü" gibisinden ifadelere yol açabildiğini anlıyorum. Ama diğer taraftan aynı deneyim için başka olası yorumlar ve "olmayan Tanrı" düşüncesine karşı başka olası bir tutum geliştirebiliyorum. Tanrı'nın yokluğu sorununu ele almak için sabrın üç biçimini (birbirlerine karşılıklı ve derinden bağlı) tanıyorum. Bunlar iman, umut ve sevgidir.