Toplu Oyunları 1

EmreYalçın, bu dört kısa oyununda,‘iletişim'in tıkandığı diyaloglar, anlamsızca dışavurulan,ağızdan çıktığında buharlaşan söylemler,başka bağlamlarda kullanılarak yurtsuzlaşan klişeler üzerindenokuyucuya / tiyatroculara farklı bir okuma pratiği sunuyor.

B. ileU.'da,adları kimlikleri sürekli değişse deasla birbirinden kopamayan arkadaşların,Yağmur, Şnorkel ve Taze Fasulye'de,36 yaşındaki bir ‘Oğul' ile bir türlü ayrılamadığıbabasının öyküleri üzerinden her türlü bağımlılıktandaha tehlikeli gördüğü ama bizi biz yaptığına inandığıaile ve dostluk ilişkilerine işaret ediyor.

Hamahakkive HerkestenÇokHerkesKadar Varım,oyunlarının ortak noktasını ise iki entelektüel kimlik üzerinebirer örümcek analojisi oluşturuyor.