Üç Ölüm - Hikayeler_{Toplu Eserleri - 9}

Üç Ölüm'de Tolstoy'un 1850'lerin ikinci yarısında, otuzlu yaşlarındayken kaleme aldığı beş hikayesini sunuyoruz. Zenginlik, sefalet, çaresizlik, mutluluk, ölüm, tabiat ve müzikten söz eden bu hikayelerde yine Tolstoy'un derin insan kavrayışıyla, hiçbir ayrıntıyı ihmal etmeyen keskin bakışıyla ve akıldan çıkmayacak sahne ve kahramanlarıyla karşılaşıyoruz. Mihail Bahtin'in yazısıyla önemli ve sıradışı birsorunun cevabını veriyor: "Üç Ölüm'ü Tolstoy değil de Dostoyevski yazsaydı, ortaya acaba nasıl bir hikaye çıkardı?

"Tolstoy'un hikayeleri bir paradoks üzerine kuruludurlar aslında: Bu dikkat ve zarafetle kurulmuş hikayeler, aynı zamanda düzyazı kompozisyon yöntemlerine pek de bağlı kalmayan birdahi tarafından kaleme alınmışlardı. Bu heyecan verici paradoks, sanattaki buna benzer pek çok diğer paradoks gibi... güçlü ve unutulmaz sonuçlar doğurmuştur."
-John Bayley

"Tolstoy'u okumak, insanın evinin yolunu bulması, bizi insan yapan, içimizdeki o derin ve temel şeye geri dönmek gibidir."
-Thomas Mann