Yağmur Hüznü

"Ahmet Karalılar, Yağmur Hüznü adlı ilk romanıyla edebiyat dünyasına şaşırtıcı bir giriş yaptı: karşımızda usta bir romancı var. (..)

Karcıtılar, hiçbir romancıda görmediğim bir anlatım biçimi uyguluyor. Anlattığı her şeyi bütün ayrıntılarıyla betimliyor, kalemini bir kamera gibi kullanıyor ve bu, romana müthiş bir sahihlik havası veriyor. (..)

Roman neyi anlatıyor? Tutucu bir kasabadan çizgiler; dini ayin yaparken polisin bastığı kadınlar (...), cinsel sorunlar, sağlık sorunları (...),'Esma ile Macide'nin eşcinsel ilişkileri' ve ölüm üstüne, ölümden sonrası üstüne düşünceler... Romancı, 1920'lerdeki sorunların 2000'e iki kata hâlâ sürüp gitmesinin nedenleri üzerinde düşünmeyi okura bırakıyor."
Fethi Naci, Cumhuriyet Kitap, 26 Kasım 1998

"Yağmur Hüznü, son günlerin biçim ve içerik olarak hayli aykırı, sıra dışı romanlarından biri. (...) Yazının elde kalan son şey olduğu ve bunun kutsallığı, imge yüktü anlatımla romana dönüştürülmüş."
Tufan Erbanştıran, Virgül dergisi, Nisan 1999