Kadavra

''Gidiyorum, gülüşünü sevdiğim adam gidiyorum. Sen gitmemişsin, ben gitmişim sizden. Unutma! Bu bir aşk hikâyesi değil; bu bir parçalanma, dağılma hikâyesi hiç değil. Bu kavuşma hikâyesi sevdiğim, bu güzel bir son.

Sakın ola isyan etme Allah'a, beni sonsuzluğa aldığı için. Burada hiçbir şey yarım kalmaz. Sende geleceksin yanıma. Gelmek içinde çabalama ama kadersizleşme. Oğlumuza çok iyi bak! Onu göremedim, öpemedim, kokusunu içime çekemedim; sen çek, ona çok iyi bak, iyi yetiştir, unutma! Hastada olsam, hafızam da gitse, ölüm döşeğinde de olsam ben hep seni sevdim. Tekrardan kavuşmak dileğiyle Allah'a emanet ol gülüşünü sevdiğim adam, Allah'a emanet...”

''Gün Işığıma...
Kavuşmak belki de burada olmayacak.
Sana sonsuz bir tebessüm bırakıyorum ardımdan...''