Tanrının Vişne Bahçesi

Tozlu çölü ve ateşi giydiriyor tenim
Akmayan o nehrin gölgesinde serinliyorum
Kalbimden besleniyor bir semender

Kapatıyorum kâhinliğin kitabını ve gözlerimi
Toprağa gömdüğüm yüzüğün gerisinden
Ateşe ve küle haykırıyorum kemiklerin
Diliyle

Ejderha eşiğindeyim!