Mavera

Dalgınlığın yankısı çivilenir alınlara Hayatın elifini bilmeden yaşlanır insan Bir mezar taşına siner yalnızlık Çürür kaburgaların altındaki duygular Ve kundağından sıyrılır karanlık Birbirinin yalnızlığına sığınır insanlar Kelebeklerin gölgesi düşer zamana Koyulaşır yastığın altındaki pişmanlıklar Daha bir acır suların rengi ve cemresiz kalır topraklar