Safahat

Bana sor sevgili kari; sana ben söyleyeyim,

Ne hüviyyette şu karşında duran eş'arım;

Bir yığın söz ki, samimiyyeti ancak hüneri;

Ne tasannu' bilirim, çünkü ne san'atkarım.

Şi'r için “gözyaşı” derler; onu bilmem, yalnız,

Aczimin giryesidir bence bütün asarım!

Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;

Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bizarım!

Oku, şayed sana bir hisli yürek lazımsa;

Oku, zira onu yazdım, iki söz yazdımsa.