Ayrılık Uçurumundaki Visal

- Ah Cengiz'im, bu soruyu kendime çok sordum.

- Sonuç!

- Bulabildiğim tek yanıt…

- E, devam et!

- Sensin.

- Ben mi? Ne demek istiyorsun? Yaşadıklarımıza hürmeten seni dinliyorum. Ve sen, bunun üzerine mi utanmayarak, benimle alay etmeye yelteniyorsun? Lanet olsun! Bu ne cüret?

- Hayır, asla! Lütfen beni yanlış anlama.

- O vakit, şuan yaptıklarına, yapmaya çalıştıklarına ne denir?

- Kavuşabilme, sevdiğine kavuşabilme mücadelesi… Sensin. Çünkü şuanda olduğu gibi mazide de delicesine seni sevmekteydim. Aldattığına dair duyduğum öfkem, sevdamın boyutundaydı. Delicesine sevdiğim beni aldatamaz, diyen yüreğimin intikam açlığıydı.

- Peki, ne oldu da şuan buradasın?