Amidabad Göç, Çocuk ve Irmak

Bele, di wan salen dawin de, navçeya Amidabade vala dibu. Li ser axeke agiri, di bin azmaneki misini de, me dest bi Koça Mezin kiribu. Di gunden weranbuyi de, bi tene kuçiken bexwedimayi di direjahiya şevan de direyan, giliyen xwe bi heyva sar dirikin. Di Amidabade de bi tene çemek hebu u ew ji ji mej ve miribu u zike wi bubu sergoye gişti. Goristan herroj firehtir u pirtir dibun. Herroj em betir winda dibun. Me kincen biyaniyan li xwe dikirin, em bi zimanen wan diaxivin u me ji mej ve dest pe kiribu me sere xwe sere xwe bi xerafat u xuyen wan bilind dikir.

Koça Mezin dabu ser reya nebedibune. Em bi milyonan bun, me dikaribu çiyayen bilind bihejandana, me dikaribu bi miza xwe lehi rakira, le, em be hiş bun, me xwe li tixuben nenas, li çareserkirinen erzan girtibu.